Ο χρόνος είχε ξαναρχίσει. Αλλά όχι παντού.
Παρόλο που το Πρώτο Ρολόι επανέφερε την ισορροπία, υπήρχαν μέρη του σκακιστικού σύμπαντος που δεν αντέδρασαν. Παρτίδες που δεν ξεκίνησαν ποτέ, και κομμάτια που δεν τοποθετήθηκαν. Χώροι κενοί, ξεχασμένοι όχι από λάθος — αλλά από φόβο.
Η Ίριδα ξυπνά από ένα όνειρο. Στο όνειρο, μια μορφή την πλησιάζει: ένα παιδί με μαύρα μάτια, που κρατά μια βασίλισσα χωρίς τετράγωνο.
«Δεν έπαιξα ποτέ. Κανείς δεν με διάλεξε.»
Ξυπνώντας, βρίσκει στο χέρι της ένα άγνωστο τετράγωνο: δεν είναι a1, ούτε θ8. Δεν ανήκει στη σκακιέρα. Είναι… το Τετράγωνο που Δεν Υπάρχει.
Ο Ξύλινος Προφήτης, ανήσυχος, αναγνωρίζει το σημάδι:
«Η σκιά της παρτίδας που δεν έγινε. Το πιο επικίνδυνο σημείο όλων.»
«Γιατί;» ρώτησε η Ίριδα.
«Γιατί είναι γεμάτο πιθανότητες. Αλλά καμία δεν παίχτηκε. Είναι το μέρος όπου ζουν όλα τα αν είχα…»
Το Τετράγωνο αρχίζει να τραβά τον πίνακα προς μια άγνωστη διάσταση.
Και τότε, από το κενό αναδύεται ο Σκοτεινός Προγραμματιστής — μια ύπαρξη που ήλεγχε παλιά τις παρτίδες που ακυρώθηκαν. Το μόνο του όνομα είναι ένας αριθμός: ΔΞ-000.
«Η ατέλεια σάς ξέχασε. Εγώ όχι. Εσείς κάνατε reset. Εγώ… επαναφέρω.»
Ο Τόμος ξεκινά με μια νέα απειλή:
Όχι από τη μοίρα… αλλά από την απραξία. Από όσα δεν τόλμησαν ποτέ να ξεκινήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου