Μέρος Β’ του Έπους των Τετραγώνων
Μετά την εξαφάνιση του Άλβιν και της Νόξιας, η ισορροπία ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι έσπασε. Τα Τετράγωνα άρχισαν να λιώνουν, και οι παρτίδες των θνητών έγιναν ασταθείς, γεμάτες σφάλματα και παράξενες παρενέργειες.
Στην Ανατολική Έρημο του ε4, εμφανίστηκε μια μυστηριώδης φιγούρα: ο Ξύλινος Προφήτης, ένα πλάσμα φτιαγμένο από παλιές σκακιέρες και αναμνήσεις ξεχασμένων αγώνων. Στο μέτωπό του έφερε το σύμβολο του Αέναου Ρολογιού — μια δύναμη που μπορούσε να επαναφέρει ή διαγράψει παρτίδες.
Μαζί του ταξίδευε ένα παιδί, η Ίριδα, μαθήτρια του Λευκού Τάγματος, με το χάρισμα να βλέπει τις επόμενες 6 κινήσεις όλων των παικτών. Κάθε φορά που μιλούσε, οι παρτίδες γύρω της άλλαζαν.
Ο στόχος τους: να φτάσουν στο Ξεχασμένο Άνοιγμα, την αρχή όλων των παιχνιδιών, κρυμμένη στα βάθη του χαοτικού βασιλείου θ8, για να ανασύρουν το Ρολόι του Πρώτου Παίκτη, με το οποίο ίσως καταφέρουν να γυρίσουν τον χρόνο και να σώσουν την ισορροπία.
Αλλά τους καταδιώκει ένας νέος εχθρός: Ο Αβαθός, ο Βασιλιάς των Παραιτημένων, ένας άλλοτε μεγάλος Grandmaster που χάθηκε μέσα στην ήττα του και τώρα έχει την εξουσία να σπάει κανόνες. Οι ίπποι του κινούνται σαν βασίλισσες. Οι αξιωματικοί του τηλεμεταφέρονται. Το ρολόι του τρέχει μόνο για τους άλλους.
Η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Και η σκακιέρα, για πρώτη φορά, τρέμει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου