Από μικρή ηλικία έβλεπα με δέος την μορφή του γέρου του Μωριά, η ευθυτενής κορμοστασιά του το βαθύ σκληρό του βλέμμα, η απολυτότητά του όσο αφορά τον στρατηγικό σχεδιασμό της επανάστασης αλλά και η αλλαγή πολλές φορές των τακτικών κατά την διάρκεια της μάχης, μου προκαλούσε θαυμασμό.
Η επαναλαμβανόμενη στόχευση του στο εμείς( στην συλλογικότητα ) γνωρίζοντας ότι οι μεγάλοι στόχοι πραγματώνονται ποιο εύκολα όταν οι άνθρωποι λειτουργούν ομαδικά αποτελεί λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση!
Υπό άλλες συνθήκες θα έλεγε κανείς κάνοντας μια νοερή μεταφορά των χαρακτηριστικών του ως στρατηγού, θα αποτελούσε έναν άκρως επικίνδυνο σκακιστή για τον οποιονδήποτε ισχυρό αντίπαλο!
και φυσικά καθόλου τυχαίο δεν ομοιάζει φίλοι μας η επιλογή του - 10 του καλού που λέμε στην ποδοσφαιρική ορολογία- να αποδοθεί στον αρχιμαεστρο της επανάστασης!
Τίμή μας λοιπόν που ως σύλλογος να έχουμε αυτό το προνόμιο!
Να τον έχουμε μαζί μας ως το δέκα το καλό!
Και μπορεί όλα αυτά να ακούγονται ασυνάρτητα αλλά σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα θα γίνουν κατανοητά!
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου